သူ့အကျိုး ကိုယ့်အကျိုး

သစ္စံ ပုန ပိ သစ္စန္တိ၊ ဘုဇမုက္ခိပ္ပ ဝုစ္စတေ

သကတ္ထော နတ္ထိ နတ္ထေဝ၊ ပရဿတ္ထံ မကုဗ္ဗတော။

ပရဿတ္ထံ - သူတပါးအကျိုးကို။ အကုဗ္ဗတော - မပြုလုပ်ရေလူမှာ။

သကတ္ထော - ကိုယ့်အကျိုးစီးပွါးရေ။ နတ္ထိ နတ္ထေဝ - လုံးဝလုံးဝမရှိ။

သစ္စံ - မှန်ရေ။ ဘုဇံ - လက်ရုံးလက်မောင်းကို။ ဥက္ခိပ - အားရပါးရမြှောက်ထောင်၍။

သစ္စန္တိပိ - မှန်ရေလို့လည်း။ ပုန - နောက်တခေါက်။ ဝုစ္စန္တိ - ဆိုသင့်ဆိုထိုက် ဆိုရဖို့ရာ။

လူညံ့တွေက ပြောကြတယ် "အများအကျိုးဆောင်ရင် ကိုယ်အကျိုး ပြောင်တတ်တယ်" လို့။

တကယ်တော့ "ဗုဒ္ဓဟာ သတ္တဝါတွေကို ကယ်မရင်း သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ထိ ခရီးပေါက်သွားတယ်" လို့ ယုံကြည်တယ်။